عکاسی مد یکی از پرطرفدارترین شاخه ها در این حرفه محسوب می‌شود. این شاخه در صنف های مختلفی، خصوصا فشن، مد و طراحی لباس کاربرد فراوانی دارد. در این این عکاسی معمولاً از مدل هایی استفاده می‌شود که چیز خاصی، مانند لباس ها، اکسسوری ها، کفش، عطر و سایر محصولات مارک دار طراحی شده توسط خانه های مد در سراسر جهان، را نمایش دهند. به راحتی می‌توان گفت این شاخه هنری تا هنگامی که حرفه‌ی عکاسی در دنیا وجود داشته باشد، وجود خواهد داشت و جزء جدایی ناپذیر عکاسی محسوب می‌شود.
عکاسی مد همواره با گذر زمان درحال تغییر کردن و بروز شدن هست به همین دلیل توانسته از گذشته تا کنون دوام داشته باشد. این نوع عکاسی تقریبا از سال 1840 آغاز شد. در آن دوره دختران اشراف زاده در مقابل دوربین ظاهر می‌شدند. عکاسان تاثیرگذار مد با خلق ایده های جدید و تکنیک های جذاب باعث تکامل این شاخه شدند. این نوع شاخه عکاسی به نوعی هنر تصوری محسوب می‌شود نه هنر کاربردی. چراکه تصاویر ایجاد شده عملکرد سودمندانه‌ای ندارند. از جمله هنرمندان تاثیرگذار در عرصه عکاسی مد عبارتند از هلموت نیوتون، ماریو تستینو، تیم واکر، آنی لیبوویتز، سباستین کیم و بسیاری عکاسان دیگر.
طبقات عکاسی مد
عکاسی مد با توجه به حوزه بکارگیری آن، انواع مختلفی دارد که شامل موارد زیر است:
- مد کاتالوگ Catalogue Photography
- عکاسی مد عالی High Fashion photography
- مد خیابانی Street Fashion Photography
- عکاسی مد ادیتوریال Editorial Fashion Photography
بر همین اساس لوکیشن های لازم برای عکاسی با توجه به نوع آن متفاوت است. این موضوع بستگی به خواسته سفارش دهنده عکس دارد. عکاسی کاتالوگ بیشتر در فضای استودیو عکاسی می‌شود. اما بعضی دیگر مانند عکاسی خیابانی از لوکیشن ها در خارج از استودیو و فضای طبیعی استفاده می‌شود. ساحل های صخره‌ای، جنگل، دریا و حتی طبیعت کوهستانی لوکیشن هایی طبیعی برای این مدل از عکاسی هستند.
ارتباط عکاسی فشن با هنر
عکاسی مد، پیوند و ارتباط نزدیکی با هنر معاصر، فرهنگ عامه و رسانه ها دارد. این حوزه عکاسی نه تنها بیانگر نگرش ها، آرزوها و سلیقه های مردمیست، بلکه منعکس کننده دیدگاه هایی است که زنان در مورد تصویر خود از جنسیت دارند. امروزه مجلات بسیاری هستند که از این سبک عکاسی برای تصاویر جلد و کاور خود استفاده می‌کنند. در ابتدا میلان و پاریس به عنوان مهد عکاسی مد و مراکز مهم خلاقیت شناخته می‌شدند. البته در دهه 1940، نیویورک جایگزین پاریس شد، اما همچنان این شهر نقش بسیار مهمی در این حوزه دارد. در حالی که شهرهای خاور دور در هند و چین بدون شک مدت زیادی به عنوان مراکز مد بین المللی ظاهر می‌شوند.
پاریس و مد
تمام گرایش های اصلی عکاسی مد از پاریس و برلین نشات می‌گرفت. درواقع این گرایش های مد در فرانسه و آلمان بود که در Harper’s Bazaar و Vogue به نمایش گذاشته می‌شد. اگر به دنیای مد، فشن، ترند و طراحی لباس علاقه داشته باشید حتما نام این دو مجله را شنیده‌اید. Harper’s Bazaar و Vogue از معتبرترین، مهمترین و تاثیرگذارترین مجلات در حوزه مد محسوب می‌شود. اعتبار این مجلات آنقدر بالا است که قرار گرفتن بر روی کاور جلد این مجله آرزوی هر سلبریتی است.
باتوجه به آنکه بسیاری از بزرگترین لباس های بزرگ و خانه های مد در پاریس واقع شده بودند، اینجا بود که بیشتر پیشگامان عکاسی مد را انجام دادند. نخستین عکسبرداری جدی‌ای که در حوزه مد صورت گرفت در سال 1911 توسط عکاس آمریکایی ادوارد استیچن بود که از یک سری لباس های ساخته شده توسط پیر پوئرت عکاسی کرد.
عکاسی مد مدرن فرانسه با سه عکاس کارت پستال پاریسی معروف به برادران سیبرگر آغاز گشت که از دهه 1910 به بعد عکس های پرتره از سطح بالای جامعه فرانسه را شروع کردند. همانطور که این پرتره های گاه به گاه زنان زیبا، با لباس های جدید در مسابقات اسب، استراحتگاه ها و کافه های تعطیلات، شروع به نشان دادن در مجلات کردند.
عکاسی مد قرن 21
عکاسی مد در قرن 21 را سه چیز همراه بود: 1. بمب گذاری های 11 سپتامبر 2. فقیر شدن جهان سوم 3. رکود اقتصادی (2007-2014). این عوامل به طرق مختلفی بر دنیای مد و طراحی لباس تاثیر گذاشتند. شیوه های تجارت اخلاقی و سیاست های سبز، سیاست های خرید را ایجاد می‌کنند. امروزه اکثر لباس های پوشیده در چین تولید می‌شود.
در این قرن به منظور فرار برای کاهش عدم قطعیت های مالی و سیاسی، احیای عکس های مد سورئالیستی یا سبک کیچ و همچنین استفاده مداوم از افراد مشهور و سوپرمدل های قدیمی را تشویق کرده است. نارضایتی فزاینده از ارزش های تثبیت شده پس از ریاضت اقتصادی درتمام دنیا، همچنان باعث تحریک استفاده از عناصر بحث برانگیز در طراحی عکس های مد شده است.
